Walking on Cars

Meezingfestijn voor meer dan 1000 meiden

Walking on Cars, ofwel (in goed Nederlands) ‘op – of over auto’s lopen’ is een activiteit waarvan we sinds de relletjes in de Zaanse wijk Poelenburg weten dat dit straffeloos mag, mits de auto niet wordt beschadigd. Maar Walking on Cars is ook een band uit Ierland die er in slaagt om met één album en enkele (hit)singles de grote zalen van de Melkweg en Doornroosje in no time uit te verkopen. Dat maakt nieuwsgierig. Hoe flikt die band dat? Wat is hun publiek? En het allerbelangrijkst, hoe klinkt de band live? LiveStreamMagazine ging op zoek naar antwoorden.

Walking on Cars

Als ik om 19.10 uur op het Leidseplein de snikhete tram verlaat en de Lijnbaansgracht op loop word ik verrast. Een rij tienermeisjes reikt tot aan het Leidseplein, jongens en concertbezoekers in de categorie 30+ zijn vanavond schaars. Terwijl een namaak-Elvis de rij wachtenden vermaakt staat of zit iedereen braaf te wachten tot het 19.30 uur is en de deuren van de Melkweg opengaan. “We waren hier om 17.30 uur en toen stonden er al zo’n vijftig mensen”, vertelt een meisje dat samen met haar vriendinnen inmiddels redelijk vooraan zit. “Wat zo goed is aan de band? Ze gaan helemaal op in hun eigen muziek. Dat hoor je, dat zie je, dat merk je aan alles”.

woc-02

Patrick Sheehy (zang, percussie, gitaar), Sorcha Durham (toetsen), Dan Devane (lead gitaar), Paul Flannery (basgitaar) en Evan Hadnett (drums). Vijf schoolgenoten uit het Ierse plaatsje Dingle die in 2010 besluiten samen hun geluk te zoeken in de muziek. Optredens op school en in lokale kroegen smaken naar meer en als het vijftal de kans krijgt om in de omgeving een afgelegen huis te huren besluit men vol voor de muziek te gaan.

Walking on Cars

Een keuze die meteen leid tot succes. De in 2012 verschenen single Catch Me If You Can bereikt de top van de Ierse hitparade en een tournee als voorprogramma van The Script zorgt voor naamsbekendheid in de rest van Europa. De groep is helemaal klaar voor het grotere werk. Zeker als op 29 januari 2016 hun debuutalbum ‘Everything This Way’ verschijnt.

John Joseph Brill

Aan John Joseph Brill de taak om de avond te openen voor een publiek dat overduidelijk niet voor hem is gekomen en rustig doorpraat. Brill slaat er zich manmoedig doorheen. Type ‘ruwe bolster, blanke pit’. Met liedjes over een verbroken relatie (‘if you need a place to drown, I’ll be the water for you’) en met liedjes over drank.

JJ Brill

‘Weet je, het merendeel van mijn songs gaat over drinken of dronken worden. Daar zou weleens een klein probleempje kunnen zitten’, laat hij openhartig weten om vervolgens een lied over dronken worden in Italië in te zetten. Mooi, die rauwe stem, dat venijnige gitaarspel.

Purple Rain

Het is klokslag 21.00 uur als de zaalverlichting dooft. Een meisje achter me trekt nog snel haar pas gekochte ‘Walking on Cars’ t-shirt (de zwarte variant) aan en staart vol verwachting naar het podium. Als de band het podium betreedt gaat haar gillen verloren in een oorverdovend lawaai uit meer dan 1000 meisjeskelen.

Walking on Cars

Het podium hult zich in een paarse gloed en als intro wordt het eerste couplet van het Prince-nummer Purple Rain ingezet, gevolgd door Tick Tock. Ja, ook Walking on Cars kent zijn klassiekers. Wat volgt is een set van 11 nummers die allemaal afkomstig zijn van het debuutalbum. Nummers die stuk voor stuk en woord voor woord worden meegezongen door een groot Melkweg-koor van 1000+ meiden en een enkele jongen.

Eigen smoel

Na minder dan een uur is het voorbij. Ook de toegift Flying High, Falling Low gevolgd door Speeding Cars – een nummer dat zowel qua naam als sound doet denken aan Chasing Cars van de Schotse band Snow Patrolzit er dan al op en veel bezoekers zullen tevreden naar huis gaan. Dit was waar men voor kwam, voor hen is het goed zo.

Walking on Cars

Maar de wat meer ervaren concertganger zal een gevoel van teleurstelling wellicht niet kunnen onderdrukken. Was het niet wat erg kort? Lijkt het live allemaal niet erg op elkaar? Heeft Walking on Cars op de lange termijn wel genoeg ‘eigen smoel’? De tijd zal het leren. Vanavond zijn we in elk geval op tijd thuis.

Tekst & Foto’s: Herman Sixma

Website Walking on Cars

 

Copyright 2020 LiveStreamMagazine © All Rights Reserved

LiveStreamMagazine