Huntenpop 2019

Huntenpop 2019 zorgt voor diversiteit met nieuwe opzet.

Het is zaterdag 3 augustus als ik het festivalterrein betreed en merk al snel op dat de inrichting anders is dan vorige edities. De Zebra-tent en de Rabo-stage zijn anders gesitueerd en het nieuwe Bierenplein nodigt je uit om met een lekker biertje fijne bands te ontdekken. De barbershop, food & beverage trucks, reuzenrad en de lokale markt doen je aan niets ontbreken en uiteraard de muzikale line-up van vandaag nodigt uit voor een mooie dag.

Ik richt mij vandaag voornamelijk op de optredens in de Zebra-tent en de Rabo-stage welke dit jaar weer een geweldige line-up mogen huisvesten. De diversiteit van programmering en de opzet van het terrein zorgt er vandaag ook voor dat er een even divers publiek op deze editie afkomt en de gezellige mix van de festivalgangers een feest van Huntenpop 2019 maken.

Diggeth  

Op voorhand ben ik al geintrigeerd door het drie-koppige Diggeth die Huntenpop opent in de Zebra tent. In het verleden al vaker verrast door driemans bands probeer ik blanco deze achterhoekse band te ‘absorberen’. Bij het betreden van de tent staat er nog maar een handjevol publiek en besluipt je de gedachte dat geen enkele festival-startende band een lege tent verdient.

Het tij keert snel, net zoals de regen van vrijdag. De tent loopt vijf minuten voor aanvang lekker vol nadat een ieder zijn natje en droogje naar binnen heeft gewerkt. Diggeth trapt af, en hoe. Diggeth, bestaande uit zanger/gitarist Harald te Grotenhuis, bassist Alco Emaus en drummer Casper Bongers, zet de blender met zware metalen, rock en blues op de hoogste stand en overlaadt je met een bak vol Metal ‘n Roll, zoals zij zelf pretenderen. Huntenpop is AAN, wat een fijne opener!

Blacktop Symphony

De Zebra tent en de Rabo stage loopt naadloos over in het blokkenschema, echter het bierenplein is afhankelijk van keuzes en zo pak ik jammergenoeg net de laatste nummers mee van Blacktop Symphony. Marjo Berentzen (Hammond & vocals), Frank Baks (Guitar & vocals) en Arjan Paijers (Drums & vocals) lokken je met hun 60’s en 70’s psychedelische rock’n blues in ieder geval naar de tent, en die was vol.

Boh Foi Toch

De aftrap op de Rabo stage en wie anders dan Boh Foi Toch die je daar het vuurtje laat opstoken. Deze achterhoekse band met Hans Keuper (Monica en zang), Paul Kemper (Gitaar en zang), Willem te Molder  (Bas en zang) en Han Mali (Drums en zang) zijn geknipt om de achterhoekse achterban al vroeg naar Huntenpop te verleiden, en zo geschiedde. Een juiste keuze van de organisatie om een zeer ervaren en lokale band als Boh Foi Toch het feest voor jong en oud eens goed in te laten luiden.

BoH Foi Toch is zoals vele bands ontstaan als gelegenheidsband en vonden elkaar in 1990. Met enige personele wisselingen is de huidige formatie een garantie, om met hun folky, polka en tex-mex achtige en in het Achterhoeks gezongen nummers het feest op te starten met nummers zoals Balkenbri-j en Drok Drok Drok. De stemming zit er vol in!

Te kleine tent voor Andy Frasco

Om het feest voort te zetten moet je naar de Zebra-tent want Andy Frasco en band staat op vele festivals garant voor feest. Maar hoe beschrijf je dat op het digitale ‘papier’. Nou, zo heb je Asterix en Obelix, gezegend met hun toverelixer, en zo heb je de Andy Frasco ‘bende’ die of als kinderen in een Red Bull-vat zijn gedonderd of daar groot-aandeelhouder van zijn. Vanaf de eerste stappen op het Zebra podium gaat het al meteen los waarbij de fles jagermeister ook al snel wordlt ontmaagd.

Met hetzelfde gemak liggen diverse bandleden op het podium te ravotten en wordt het gerstenat lekkerlijk naar binnengeperst om de muzikale draad  gelijk weer op te pakken, en hoe! Andy Frasco & The U.N. breekt niet alleen de tent af maar etaleert ook buitengewone instrumentale vaardigheden.

Zo klinkt “switch instruments” uit de mond van Andy en binnen no-time zien we de gitarist Shawn Eckels achter o.a. de drums en laat Andee Avila met een sublieme gitaarsolo zien dat hij niet alleen de ritmestokjes kan hanteren. Het publiek ontploft net zoals de Tuba van Matt Owen die o.a. met zijn mede blazers ook debet zijn aan de feestijke ‘puinhoop’. Voor velen is Huntenpop nu al geslaagd. Thanks Andy Frasco & UN! 

Mooie namen op Rabo Stage

Het feestgeruis op- en rond het festivalterrein is divers. Waar we de Festivaart-tent buiten beschouwing laten zien we gevestigde namen op het hoofdpodium. Danny Vera, al een tijdje mee draaiend in de scéne, staat uiteraard weer strak gekleed op de planken. Met zijn laatste hit Roller Coaster laat hij zien genoeg in zijn mars te hebben en zet een gedegen optreden neer.

Ilse Delange weet doorgaans wel een goed optreden af te leveren en is een welkome atiest bij menig festival. Uiteraard sluit deze, uit het oosten afkomstige artiest, zeer goed aan bij de veelzijdige line-up. Jori Swart, als sing- en songwriter veelvuldig in de prijzen gevallen en al méér dan bekend in de club-scéne, is sinds 2018 toegevoegd aan de band en geeft ook meer ‘kleur’ aan de presentatie. Al met al een strak geregiseerd optreden maar echte dynamiek mis ik.

Donnerwetter 

Kracht en overtuiging, daar ontbreekt het niet aan bij Donnerwetter. Heerlijk als een groep muziek-Einsteins zich niet laat kaderen en met een dosis eigenzinnigheid zich niet laat beinvloeden door verwachtingspatronen. Donnerwetter bevat zoveel muzikale bandbreedte dat het kader ‘Donnerwetter’ de lading meer dan dekt.

Van alternatieve rock met jazz invloeden tot hardrock met een vleugje psychedelica, het komt allemaal aan bod. Rocco hypnotiseert je vanaf de eerste muzikale noot, verleidt het publiek en houdt je keihard vast. Zat je nog niet in de muzikale tunnel dan zorgt de toevoeging van het strijkerskwartet wel voor de ultieme greep. Een oprechte muzikale reis en wat voor één.

Rondé

Wat goed is komt snel. Vanuit een schoolopdracht van de Herman Brood Academy onstaat Rondé in 2014 en werd al snel ontdekt door OOR en 3FM. Uitgeroepen als o.a. 3FM SeriousTalent en met enkele hits op zak is Rondé ook een graag geziene gast op de clubpodia.

Inmiddels alom bekend en met twee albums op zak staat Ronde op de verjaardag van Huntenpop. Een rommelige start met de nodige technische problemen, waardoor Rikki amper te verstaan is, zaait enigzins verwarring onder het publiek en de fotografen die maar 3 nummers konden fotograferen, met de technici op het podium. Hoe dan ook, Rondé herpakt zich en zet uiteindelijk een zeer goede set neer.  

Level 42

De absolute headliner van Huntenpop, Level 42. Alleen de naam al doet menig ‘oudere’ jongeren naar dit optreden verlangen, herinneringen van weleer en getuige zijn van de onnavolgbare hammer en pull technieken van Mark King. Mark King en Mike Lindup zijn nog de enige originele leden van weleer en vormen samen met Pete Ray Biggin (Drums), Nathan King (Guitars/Vocals) en het blazerstrio, onder aanvoering van Sean Freeman het huidige Level 42.

De Britse hitmachine van weleer brak in ’81 door in Nederland met de hit Love Games. De binding met Nederland is er één die door Mark wordt gekoesterd, niet geheel vreemd gezien zijn relatie met een Nederlandse vrouw en de menige hits van weleer in Nederland. Met de wederopstanding van menige oude bands – met sommige die nog even willen cashen – ben je huiverig voor een overgeregiseerde gig. Maar met de opkomst van de mannen van Level 42 straalt het enthousiasme er al van af.

Vanaf de eerste nummers met o.a. Running in the family gaat het helemaal los. Niet alleen Mark neemt het hele podium, Mike weet het publiek ook te vinden en sweept het publiek van links naar rechts op. Niet alleen de twee oud Level 42 leden maar ook de blazersectie maakt er een feestje van en zijn prominent onderdeel van de gehele band. Leaving me now en het legendarische Hot Water luiden het einde in van dit, volgens velen, memorabele optreden.

Navarone sluit groots af

Confettikanonnen en vuurwerk, terwijl Kraantje Pappie Huntenpop 2019 afsluit op de Rabo-stage, maar voor vele is de ultieme afsluiter in de Zebra tent, Navarone. De publiciteit rond The Voice zal heus wel een injectie tot gevolg hebben gehad maar Navarone doet het op eigen kracht, al ruim 10 jaar, zonder consessies en met altijd dezelfde beleving. Die beleving, liefde voor de muziek en liefde voor de fans doet Navarone nog steeds groeien.

Tot op het laatste moment nog niet zeker of Kees Lewiszong het podium deelt maar de luiers gaan voor, gefeliciteerd Kees met het vaderschap! Bas Wienhoven is geen vreemde binnen de groep en op het podium en neemt moeiteloos deze plek in. De tent is vol, oude en nieuwe fans staan gebroederlijk naast elkaar, en zetten gezamelijk in met The Red Queen Effect om de apotheose van deze dag te gaan beleven.

Een veelbelovende setlist met o.a. The Strong Survive, Free Together en uiteraard de laatste single Surrender vertegenwoordigt halverwege ook het stevige Snake en Cerberus waarmee alle ongelovigen zich tot Navarone bekeren en op de knieën gaan. De stem van Merijn is vanavond weer méér dan noemenswaardig gezien de vele uithalen waar weinig vocalisten aan kunnen tippen. Merijn is in vorm, zelfs altijd is kortjakje ziek zou hij vanavond in drie octaven kunnen brengen.    

Er zijn vandaag al vele hoogtepunten geweest in de zwart/witte tempel maar Navarone gooit de registers open met Whole Lotta Love waarmee indruk werd gemaakt tijdens de voorronde van The Voice. Om het geheel maar eens af te toppen bestijgt Bas de boxen voor het podium, kijkt strak naar het publiek en start Whole Lotta Rosie in. Als de boel al is afgebroken dat nu wel. Een meesterlijke climax van Huntenpop 2019. We sluiten af met Lonely nights en Lonely nights zullen het blijven tot de volgende Navarone gig.

Huntenpop 2019 heeft een mooi feest neergezet en haar verjaardag strak georganiseerd met een meer dan gevarieerde line-up en vertier voor jong en oud. Dank Huntenpop, tot volgend jaar!

Tekst en foto’s: Rijno Boon

Copyright 2020 LiveStreamMagazine © All Rights Reserved

LiveStreamMagazine