‘Wolflady’ voelt zich thuis in Amsterdamse Bos
In het kader van de bijzondere concertreeks ‘Live At’ staat Kovacs vanavond op het podium van het Bostheater in Amsterdam. Het tussen de bomen van het Amsterdamse Bos verscholen amfitheater leent zich prima voor muziek op een zwoele zomeravond en eigenlijk is de keuze voor zangeres Sharon “Wolflady” Kovacs niet meer dan logisch. Zoals vanavond ook blijkt sluit de sfeer van haar muziek, het warme en donkere stemgeluid en het gevoel prima aan bij deze sfeervolle en intieme setting.
Als het publiek zich bij binnenkomst ingesmeerd heeft met een gratis beschikbaar gestelde anti-muggenspray krijgt het allereerst een voorprogramma in de vorm van The Howlin’ voorgeschoteld. Volgens de eigen website staat deze Nederlandse blues-pop formatie te boek als ‘Never unnoticed’ maar helaas blijft hun optreden van vanavond toch echt behoorlijk onopgemerkt. De band maakt nul indruk, de nummers ook niet. En een zanger die teveel met zijn keel knijpt en een levenloze podiumpresentatie zijn ook bepaald niet inspirerend.
Night of the Nights
Bijgewoond door zo’n duizend fans gaat de show van Kovacs van start met een video op een groot scherm. Dit visuele hulpmiddel blijkt een goede aanvulling op de muziek maar blijft echter beperkt tot openingsnummer Whiskey and Fun, een nummer dat prima past bij de alom heersende goede sfeer onder de (veelal vrouwelijke) fans. Hoewel Sharon Kovacs zo nu en dan tussen de nummers door een woord tot het publiek richt benadrukt ze dat ze vanavond ‘gewoon muziek wil maken’. Het is dan ook jammer dat bij het derde nummer Night of the Nights het geluid niet al te best blijkt te zijn. De frontvrouw is zelfs slecht te verstaan en ook de verhoudingen zijn ’n beetje zoek. Iets waar de band op het podium ook last van schijnt te hebben.
Het nummer Strange wordt ook gespeeld, maar niet zonder Grace Jones te bedanken voor de kracht en inspiratie. Luisterend naar A Part of This bekruipt mij ineens het stiekeme gevoel dat een striptease danseres hier niet zou misstaan. Of een andere ‘uitspatting’, als een soort break tussen de serieuze songs. Om het optreden net een beetje spannender of meer sexy te maken. Nu blijft het allemaal keurig binnen de lijntjes.
Bij 50 Shades of Black lijkt er pit te komen in de set-list en raakt ook het (zittende) publiek wat losser. De band speelt supergoed en violiste Myrthe van de Wetering en celliste Maaike Peterse vormen een waardevolle aanvulling op de overige muzikanten. Gitarist Ruud de Groot en bassiste Sabine Biesbroeck verzorgen naast hun instrumenten ook de passende backing vocals. Maar waarom drummer Teun van Zoggel vanavond achter een glazen of plastic scherm zit is mij niet geheel duidelijk.
Met een geweldige uithaal in 7 Day Fool laat Sharon Kovacs eens temeer horen een fantastische zangeres te zijn die inmiddels tot de kroonjuwelen van de Nederlandse muzikale schatkist behoort. Ook in een uitzonderlijke en intieme setting als deze komt haar donkere expressieve stemgeluid bijzonder goed tot zijn recht. Uiteraard ontbreekt ook het vorig jaar tot 3FM gekroonde Megahit-single en doorbraak-nummer My love niet aan de setlist, evenals het in de toegift gespeelde Diggin’.
’Koningin van de soul’
Geheel terecht valt Sharon Kovacs en haar band daarna een ovationeel applaus ten deel. Gelukkig weten we dat ze bezig is met een nieuw album en kunnen we nog veel moois verwachten van deze charmante en uiterst talentvolle zangeres. Sharon Kovacs is ‘gewoon’ zo on-Nederlands goed dat ‘we’ hier best wel ‘n beetje trots op mogen zijn. Wat mij betreft is zij op dit moment de ’Koningin van de soul’.
Tekst: Mariska Lie A Ling || Foto’s: Cleem van den Burg
