Birth of Joy en Death Alley in Luxor Live

Death Alley en Birth of Joy nemen afscheid in goed gevulde Luxor Live

Daar sta je dan in een zeer goed gevulde grote zaal van Luxor Live in afwachting van twee bands die kort na elkaar aankondigden de handdoek in de ring te gooien en daarna elkaar de hand gaven voor een gezamenlijk afscheidstournee; de ‘Birth of Death tour’. Wordt het een tijdelijke pauze of is de stekker er definitief uitgetrokken? Er hangen nog wat vraagtekens in de lucht.

Death Alley opent de avond. Deze in 2013 ontstane Amsterdamse band speelt ‘old school rock ’n roll met een metal- en punk-randje’ maar mag ook ‘dirty psychedelic hardrock’ genoemd worden. De zaal wordt al snel op stelten gezet met het grote aantal fans wat het afscheid van de band wil meemaken. Jongeren en ‘oude’ jongeren’, headbangend en in vervoering voor het podium, zo hoor je afscheid te nemen.

De band straalt, onder leiding van de altijd maar lachende zanger Douwe Truijens, veel plezier uit op het podium. Ik vraag mezelf af of er in hun hoofden er geen momenten zijn van ‘shit toch maar doorgaan’. De band geïnspireerd door o.a. King Crimson en Hawkind heeft veel podia, van de grotere tot achteraf gelegen donkere krochten, in Nederland maar ook Oostenrijk en vooral Duitsland gezien.

Nu vanavond hun bijna laatste concert. De nummers zijn doordrenkt van psychedelische klanken, waarbij naar mijn mening deze soms te lang worden uitgerekt. Al zal niet iedereen het daar mee eens zijn. Niettemin staat de band als een huis, hebben ze veel plezier en laten veel mensen genieten in de zaal. Gitarist Oeds Beydals krijgt ook prominent het podium en mag terecht menig kunststukje uithalen.

Kortom: Death Alley zat jaren op de ‘highway’ en gaan nu richting een ‘doodlopend steegje’. Op 3 januari 2019 in Paradiso hun laatste show en daarna? We zullen zien.

Dan is het de beurt aan Birth of Joy. Al snel blijkt dat de meesten van de aanwezigen voor hen zijn gekomen. De band geniet een grote aanhang en blazen de boel in Luxor Live vrij snel omver. Mijn eerste kennismaking met de band was in 2011, toen ze als beginnend bandje, op Polderpop in Leuth, al indruk maakten.

Als band ontzettend gegroeid in de afgelopen jaren en menig festival mocht kennis maken met deze hardwerkende jongens. Ook in Duitsland populair geworden want niet voor niets reist er een aanhang van onze Oosterburen 3 januari aanstaande ook richting Amsterdam af.

De band ontleende haar naam aan ‘The Birth of Tragedy’ van de Duitse filosoof Fiedrich Nietzsche waarbij ze de naam veranderde als doel zichzelf te verliezen in de muziek. JOY Met hoofdletters! Want dat laten ze nu ook weer zien.

Als een wervelwind worden de nummers over het publiek gestrooid. Het trio is kunstenaar op hun instrumenten. De huilende hammond zorgt voor swingende ondersteunende melodielijnen waardoor de muziek heerlijk vol klinkt en de gitaar mag gieren. De bombastische harde slagen op drums (Bob Hagenelst was de allereerste muzikant die met een tien is afgestudeerd op drums aan de popafdeling van het conservatorium in Amsterdam) maken het helemaal compleet.

Birth of Joy vond in eerste instantie haar inspiratie in de 60’s/70’s psychedelische rock, maar liet zich later ook beïnvloeden door o.a. de progrock. Na meer dan 1300 shows te hebben gedaan in hun elf jarig bestaan komt er op ook voor hen op 3 januari 2019 in Paradiso het einde. Niet alleen Death Alley maar ook voor Birth of Joy valt helaas het doek.