Geslaagde en enerverende jubileum-editie Bluesfestival Hoogeveen
Alleen al door het aantal bezoekers is de jubileum-editie van het Bluesfestival Hoogeveen een groot succes te noemen. Verdeeld over twee dagen komen maar liefst 2500 blues-fans – voor slechts 30 euro – kijken en luisteren naar ruim twintig bands en artiesten waaronder Ian Siegal, Eric Sardinas, New Blues Generation, Dana Fuchs, Eddy Clearwater, Eric Steckel, Jo Harman, Boo Boo Davis en onze eigen My Brainbox met Jan Akkerman en Bert Heerink.
Een opvallend optreden op de eerste avond is die van de Britse zangeres Jo Harman die het publiek weet te overtuigen met haar soulvolle blues. Dit is zeker een dame om in de toekomst in de gaten te houden. Een andere uitschieter is Band of Friends, de uit Marcel Scherpenzeel (zang, gitaar) en voormalig Rory Gallagher bandleden Ted McKenna (drums) en Gerry McAvoy (bas) bestaande formatie is inmiddels geen onbekende meer op de Nederlandse podia. Ook zij weten een overtuigende set neer te zetten met onder meer publiekssongs als Tattoo’d Lady en Shadow Play.
De nieuwe Nederlandse bluessensatie King of the World behoeft inmiddels ook geen verdere introductie meer. De uit Ruud Weber (vocals), Erwin Java (gitaar), Fokke de Jong (drums) en Govert van der Kolm (Hammond) bestaande band werd dit jaar overladen met prijzen bij The Dutch Blues Awards en maakte al hun opwachting bij Pauw en Witteman en het nieuwe TV programma Derksen on the Road van Johan Derksen. Voor een razend enthousiast publiek speelt King of the World een fraaie mix van twee albums.
Jan Akkerman en Bert Heerink treden al een tijdje op onder de naam My Brainbox. Zoals de naam al doet vermoeden spelen ze veel nummers uit de jaren ’60 zoals Down Man, Dark Rose, Summertime. En met Scarborough Fair wordt ook een cover van Simon & Garfunkel gespeeld. Terecht beloont een volle zaal de muzikanten na ieder nummer met een geweldig applaus. En Jan Akkerman laat iedere keer weer zien waarom hij ooit tot beste gitarist van de wereld werd uitgeroepen. Overigens zagen wij dit gezelschap eerder dit jaar al aan het werk in het Arnhemse poppodium Luxor Live. Check de review
Knallend is ook het optreden van de uit Engeland afkomstige formatie Wille & The Bandits, de band rond de zanger en geweldige (slide)gitarist Wille Edwards die samen met bassist Matthew Brooks en drummer Arthur Naumann op een onnavolgbare wijze de blues spelen. Met name de geweldige uitvoering van Peter Green’s Black Magic Woman is geweldig.
Een andere fantastische slide-gitarist is Eric Sardinas die eveneens een spetterend optreden neerzet, met langgerekte en vette solo’s. De oorspronkelijke blues wordt vertegenwoordigt door de Mississippi Deltablues van Boo Boo Davis die onlangs nog te gast was in De Wereld Draait Door. Afsluiter van de eerste avond is Erick Steckel. Deze Amerikaanse gitarist tourde negen jaar geleden ook door Nederland en wist toen ook al te imponeren. Nu op 24 jarige leeftijd blijkt dat hij alleen nog maar is gegroeid.
Op de zaterdagavond loopt De Tamboer vol met enthousiaste fans die komen voor interessante hoofdacts als Ian Siegal, The Juke Joints en Dana Fuchs. De Britse singer-songwriter Ian Siegal speelt vanavond samen met Jimbo Mathus, een multi-instrumentalist uit Mississippi. Helaas is het met kletsende mensen nogal rumoerig in de Passagezaal. Siegal stoort zich hier zichtbaar aan en benoemt dit ook meermaals. Al met al bijzonder storend. En jammerlijk, want het optreden van Siegal en Mathus – met veel songs uit de 19e eeuw die geschreven zijn tijdens de aanleg van de Amerikaanse spoorweg – is prachtig.
Na een eigen korte set in de grote zaal fungeren The Juke Joints als begeleidingsband voor Eddy “The Chief” Clearwater. Vanavond draagt Clearwater een grote Stetson-hoed in plaats van zijn gebruikelijke indianentooi. Voor een bomvolle zaal produceert Clearwater op zijn gitaar de ene mooie solo na de andere waar het gretige publiek met applaus op reageert. Uiteindelijk loopt zijn optreden behoorlijk uit waardoor dat van Dana Fuchs een uur later begint.
Hoewel Dana Fuchs geveld is door de griep gaat haar optreden gewoon door. En hoe. Na tijdens het eerste nummer iedereen op de eerste rij een hand te hebben gegeven rent Fuchs van de ene kant van het podium naar de andere en rolt en kruipt over de grond. En zingt ondertussen de sterren van de hemel met haar geweldige stem. Haar sterke ‘Europese’ band speelt terecht geheel in dienst van Fuchs. En als vriend en trouwe metgezel Jon Diamond soleert op zijn gitaar gaat zij voor hem staan om hem tot nog grotere hoogte te stuwen.
De zaal reageert goed op de uitnodigingen van Fuchs en zingt en applaudisseert veelvuldig mee. Na ruim anderhalf uur is het optreden helaas ten einde en vertrekt Fuchs begrijpelijkerwijs meteen naar het hotel. En volgt geen ontmoeting met de fans. Overigens was Dana Fuchs en band een dag eerder nog te bewonderen in Poppodium W2 in Den Bosch. Check de review.
Na dit afsluitende optreden komt een einde aan een geslaagde 10e editie van het Bluesfestival Hoogeveen. En is het alweer uitkijken naar de volgende editie die naar wij hopen wederom twee dagen zal beslaan.
Tekst: Jolanda Bansema
Foto’s: Henry Knegt
